Ang sari, ang makulay at tradisyunal na sagisag ng kulturang Indian, ay isinusuot nang may pagmamalaki sa Maha Kumbh festival sa Prayagraj, India. Ang dambuhalang pista ng Hindu, na ginaganap tuwing ika-12 taon, ay dinadagsa ng milyun-milyong pilgrim na naghahangad ng espirituwal na paglilinis sa pamamagitan ng banal na paliligo sa tagpuan ng mga ilog Ganges, Yamuna, at ang maalamat na Saraswati. Ang pista, na magaganap mula Enero 13 hanggang Pebrero 26, 2025, ay inaasahang dadaluhan ng mahigit 400 milyong tao, kaya't isa ito sa pinakamalalaking pagdiriwang panrelihiyon sa buong mundo.

Sa puso ng pagdiriwang na ito ay ang sari, isang tradisyunal na kasuotan ng kababaihang Indian. Ang hindi tinahing piraso ng tela, na may habang anim hanggang siyam na yarda, ay maayos na ipinupulupot sa katawan, sumisimbolo ng kagandahan, kahinhinan, at yamang pangkultura. Sa panahon ng Maha Kumbh, nagkikislapan sa sari-saring kulay ang mga pampang ng ilog habang ang mga kababaihan ay nagsusuot ng sari na may pulang, dilaw, asul, at berdeng mga kulay. Bawat kulay ay may natatanging kahulugan—halimbawa, ang pula at dilaw ay itinuturing na mapalad sa kulturang Hindu.

Ang pagsusuot ng sari sa Maha Kumbh ay hindi lamang pagpapakita ng moda kundi isang sinaunang kaugalian na bumabalik sa mayamang kasaysayan ng tela sa India. Sa paglipas ng mga siglo, ang sari ay hinabi mula sa iba't ibang materyales tulad ng seda at koton, na may masalimuot na disenyo at motif na nagkakaiba ayon sa rehiyon. Nagbibigay rin ang festival ng pagkakataon sa mga manghahabi upang ipakita ang kanilang galing, habang ipinagmamalaki ng mga kababaihan ang kanilang rehiyonal na disenyo ng sari, na nagpapanatili sa mga tradisyonal na sining ng paghabi.

Bukod sa kahalagahang pangkultura, may malalim ding kahulugan sa relihiyon ang sari sa Maha Kumbh. Ang pagsusuot nito ay itinuturing na anyo ng pagsamba at pagpapakumbaba sa mga diyos. Sinasabing ang tradisyunal na kasuotan ay may kakayahang maglinis ng katawan at kaluluwa, at makatutulong sa mas malalim na pakikiisa sa espirituwalidad ng ritwal. Ipinakikita nito na ang sari ay hindi lamang isang simpleng kasuotan kundi isang sagisag ng identidad na panrelihiyon at pangkultura.

Ipinakikita rin ng pista ang pagiging mas flexible at versatile ng sari. Ang mga kababaihan mula sa iba't ibang rehiyon ay may kanya-kanyang istilo ng pagbalot at pagpili ng tela, na nagpapayaman sa kultural na pagkakaiba-iba sa festival. Halimbawa, ang Banarasi silk sari, na bantog sa marangyang tela at brocade na disenyo, ay isa sa pinakapopular na kasuotan sa mga turista. Ang sari-saring disenyo ng sari ay nagtataguyod ng pagkakaisa sa gitna ng pagkakaiba-iba, habang ang mga kababaihan mula sa iba't ibang sektor ng lipunan ay sabay-sabay na lumalahok sa mga seremonya ng pista at nagbibigay-pugay sa kanilang rehiyonal na kultura.

Sa mga nakaraang taon, nagkaroon ng pagsisikap upang isama ang kababaihan at mga indibidwal na transgender sa mga seremonyang panrelihiyon ng festival, na nagpapakita ng malawakang pagbabago sa ilang konserbatibong sektang Hindu. Makikita ito sa lumalaking bilang ng mga babaeng at trans sadhus (banal na tao) sa festival, na hinahamon ang tradisyunal na mga papel ng kasarian at pinalalawak ang representasyon ng sari sa labas ng nakasanayang mga hangganan.

Ang Maha Kumbh festival ay isang makulay na tagpo kung saan ang sari ay nagsisilbing canvas na naghahabi ng espirituwalidad, pamana ng kultura, at panlipunang pagbabago. Habang milyun-milyon ang dumadagsa upang saksihan ang sagradong kaganapan, ang sari ay nagsisilbing repleksyon ng patuloy na tradisyon ng India—isang paalala ng makasaysayang nakaraan at dinamikong pagsasanib ng sinaunang paniniwala at makabagong pagpapakahulugan sa identidad.

Larawan: AP Photo/Rajesh Kumar Singh