Ang Pilipinas ay nagpatupad ng ilang mga batas upang protektahan at itaguyod ang mga karapatan ng mga kababaihang may kapansanan, na naglalayong tiyakin ang kanilang buong pakikilahok at pagkakapantay-pantay sa lipunan.

Batas Republika Blg. 7277 (Magna Carta para sa mga May Kapansanan) na ipinatupad noong 1992, ito ay nagbibigay para sa rehabilitasyon, sariling pag-unlad, at sariling kakayahan ng mga may kapansanan, na nagpapadali sa kanilang pagsasama sa pangunahing lipunan. Ipinapahayag nito ang mga karapatan at pribilehiyo ng mga taong may kapansanan (PWDs) at ipinagbabawal ang diskriminasyon laban sa kanila.

Batas Republika Blg. 9710 (Magna Carta ng Kababaihan) na nilagdaan bilang batas noong 2009, layunin ng batas na ito na alisin ang diskriminasyon laban sa mga kababaihan at tiyakin ang kanilang tunay na pagkakapantay-pantay. Saklaw nito ang iba't ibang aspeto, kabilang ang proteksyon ng mga kababaihan mula sa karahasan at diskriminasyon, na umaabot din sa mga kababaihang may kapansanan.

Naipasa noong 2004, ang Republic Act No. 9262 (Anti-Violence Against Women and Their Children Act) ay tumutukoy sa karahasan laban sa mga kababaihan at kanilang mga anak, kabilang ang pisikal, sekswal, sikolohikal, at ekonomikong pang-aabuso. Nagbibigay ito ng mga mekanismo tulad ng mga protection order upang maprotektahan ang mga biktima, na naa-access din ng mga kababaihang may kapansanan na nakakaranas ng karahasan.

Isinabatas noong 2016, ang Republic Act No. 10754 (Isang Batas na Nagpapalawak ng mga Benepisyo at Pribilehiyo ng mga Taong May Kapansanan) ay pinapalakas ang mga benepisyo at pribilehiyo ng mga PWD, kabilang ang mga kababaihan. Nagbibigay ito ng 20% diskwento at exemption sa VAT sa ilang mga kalakal at serbisyo, tulong pang-edukasyon, at iba pang mga benepisyo na naglalayong mapabuti ang kalidad ng buhay ng mga PWD.

Ang Pilipinas ay isang lumagda sa mga internasyonal na kasunduan tulad ng United Nations Convention on the Rights of Persons with Disabilities (CRPD), na nag-uutos sa mga estado na tiyakin ang pag-access ng mga taong may kapansanan, partikular na mga kababaihan at mga batang babae, sa mga serbisyong pangkalusugan, edukasyon, at trabaho, at protektahan sila mula sa karahasan at pagsasamantala.

Sa kabila ng mga legal na balangkas na ito, patuloy na umiiral ang mga hamon sa ganap na pagtugon sa mga pangangailangan ng mga kababaihang may kapansanan. Ipinapakita ng mga pag-aaral na ang mga kababaihang may kapansanan ay mas malamang na makaranas ng karahasan at madalas na nahaharap sa mga hadlang sa pag-access ng mga serbisyo ng suporta. Kailangan ng mas tiyak na mga patakaran at programa na isinasaalang-alang ang natatanging karanasan ng mga kababaihang ito.

Ang sistemang legal ng Pilipinas ay nagbibigay ng pundasyon para sa proteksyon at pagpapalakas ng mga kababaihang may kapansanan. Gayunpaman, kinakailangan ang patuloy na pagsisikap upang matiyak na ang mga batas na ito ay nagiging konkretong pagpapabuti sa buhay ng mga apektadong kababaihan, na tinutugunan ang mga umiiral na puwang at hamon.

Mga Sanggunian: Batas Republika Blg. 7277, Batas Republika Blg. 9710, Batas Republika Blg. 9262, Batas Republika Blg. 10754